APASİS
APİ Bağlantıları Projelendirme ve Yazılım Hizmetleri Desteği sayesinde ulusal ve uluslararası bazda tüm proje ve hizmetlerde APİ Bağlantıları konusunda uzman yazılım ekibimiz, sizler için tüm APİ köprüleri ‘ni oluşturacak ve istemiş olduğunuz APİ bağlantılarını tasarlayarak, programsal düzeyde sizlerin yanında olacaktır. APB desteği hizmetimizde yapmanız gereken tek şey, istemiş olduğunuz APİ
bağlantıları ve programlarını bizlerle paylaşarak sizler için yapacağımız projemizi heyecanla beklemek olacaktır. Unutulmaması gereken önemli bir özellikse, yazılım ekibimiz çok kısa zamanda APİ bağlantı isteklerinizi değerlendirerek sizlere çözüm sunabilecek kalitede bir ekiptir.
APASİS
Api Bağlantıları Projelendirme ve Yazılım Hizmetleri Desteği
API, yani Application Programming Interface, uygulamaların birbiri ile veri alışverişi yapabilmesini sağlayan yapılardır. Günümüzde çok yaygın olarak kullanılıyor. Örneğin; online ödeme işlemi esnasında banka ile bankanın sunduğu bir API aracılığı ile haberleşirsiniz ve ödemeyi gerçekleştirirsiniz. Buna benzer olarak çeşitli ürün bilgilerini API ile bir e-ticaret uygulamasından alabilirsiniz, örneğin gittigidiyor: dev.gittigidiyor.com
API bağlantısı yapmak için öncelikle o API’nin sağlayıcısı tarafından oluşturulmuş API dökümanlarından haberleşme kurallarını incelemeniz gerekir (ör: dev.gittigidiyor.com/araclar-dokumanlar).
Basit mantık olarak; API sağlayıcı, sizin siz olduğunuzu anlayabilmek için size kendi sisteminde oluşturduğunuz bir anahtar (token) verir ve tüm haberleşme bu token üzerinden güvenle gerçekleştirilebilir (örneğin: dev.gittigidiyor.com/giris-yap). API sorgusu, yine sağlayıcının desteklediği biçimlerde gerçekleşebilir, örneğin JSON veya klasik Web Request gibi.
API bağlantısı, API sağlayıcının hazırladığı bir hazır kütüphaneyi (kod yığını diyelim) projenize ekleyerek yapabileceğiniz gibi ayrıca bir kütüphane yüklenmeden standart Ajax request ‘leri aracılığı ile de yapılabilir. Elbette API sağlayıcının belirlediği kurallar ile.
API Nasıl Çalışır?
Masaüstü yazılım veya masaüstü programlama için kullanılan; API nedir? Aslında milyon dolarlık bir sorudur çünkü API’lerin potansiyelini anlayan kullanıcıların milyonlarca dolar kazanabilme durumları var. API aslında, (Application Programming Interface) Uygulama Programlama Arayüzü ’nün kısaltmasıdır. Bir API, iki uygulamanın birbiriyle konuşmasına izin veren bir yazılım aracısıdır. Diğer bir deyişle, size ait isteği, sağlayıcınıza talep eden ve ardından size yanıt gönderen habercidir. API, uygulamaların ve tanımların birbirinden ödün vermeden değişmesine izin veren uygulamalardan bağımsız işlevleri tanımlar. Bu nedenle, iyi bir API, program geliştirmeyi kolaylaştırır.
Yazılımcı tarafında ise; geliştiriciler kodlamaya başladıklarında çoğu kez sıfırdan başlamazlar. API’ler uygulama geliştirme sırasında sağladıkları hız nedeniyle geliştiricilere büyük kolaylık sağlarlar. Geliştiriciler sıfırdan bir sürü kod yazmak zorunda kaldıklarından çok daha üretken olurlar ancak bir API ile her seferinde yeni bir program yazdıklarında, tekerleği yeniden icat etmek zorunda kalmazlar. API soyutlama ilkesi sayesinde geliştiriciler için hız ve çevikliği sağlar.
Örneğin, API’nin arkasındaki altyapı bir veri merkezinde bulunan fiziksel sunucuları içeriyorsa, hizmet sağlayıcı bulutta çalışan sanal sunuculara kolayca geçiş yapabilir.
API’ler hem mobil hem de web üzerinde oldukça yüksek faaliyet gerçekleştirir. Neredeyse yaptığımız her şeyden sorumludurlar ve yalnızca bir kaç tıklama ile bir pizza sipariş etme, otel rezervasyonu yapma, şarkıya oy verme veya yazılımı indirme gibi işlemleri yapmamıza olanak sağlıyor. API’ler, arka planda sessizce çalışır ve beklediğimiz etkileşim olasılığını sağlar.
Size reel hayattan iki örnek vererek büyük resmi görebilmenizi sağlamak istiyorum. İşte günlük yaşamda nasıl görünebilecekleri:
Bir restoranda sizinle ilgilenen bir garson düşünün. Siz, müşterisiniz ve sipariş vermek için elinizde bir menüyle masada oturuyorsunuz. Süreçteki bir diğer etken ise restoran’ın mutfağı, siparişinizi yerine getirecek sağlayıcı yani. Siparişinizi mutfağa iletmek için bir bağlantıya, sonra da yiyeceklerini masanıza geri getirmek için bir bağlantıya ihtiyacınız var. Mutfakta yemek pişirdiği için şef o bağlantınız olamaz. Yemek sipariş eden müşteriye ve onu hazırlayan şefe bağlamak için bir şeye ihtiyacınız var. Burada ihtiyacınız olan bağlantı garson’dur ya da konumuz gereği API’dir. Garson siparişinizi alır, mutfağa gönderir, mutfağa ne yapacağını söyler. Daha sonra, mutfaktan gelen yanıtı size iletir.
İkinci örnek ise otel rezervasyonu ile ilgili, bir çevrimiçi seyahat rezervasyon sitesinden bir otel odası arıyorsun. Sitenin çevrimiçi formunu kullanarak, kalmak istediğiniz şehri, check-in ve check-out tarihlerini, konuk sayısını ve oda sayısını seçersiniz.
Ardından “arama” butonuna tıklarsınız. Bildiğiniz gibi, seyahat sitesinde birçok farklı otelden bilgi toplanmaktadır. “Arama” yı tıkladığınızda, site belirlediğiniz ölçütleri karşılayan kullanılabilir odalar bulmak için her otelin API’ıyla etkileşime girer. Bu işlemler fark edeceğiniz üzere saniyeler içinde gerçekleşir. Bu işlemler uygulamalar, veri tabanları ve cihazlar arasında ileri geri çalışan ve bir haberci gibi davranan bir API sayesinde gerçekleşebilir.
API’lerin Türleri
Çok sayıda API türü vardır. Örneğin, Java API ’leri veya sınıflar içindeki nesnelerin Java programlama dilinde birbirleriyle konuşmasına izin veren arayüzleri duymuş olabilirsiniz. Program odaklı API’lerin yanı sıra, Basit Nesne Erişim Protokolü (SOAP), Uzaktan Yordam Çağrısı (RPC) ve belki de en popüler-en azından adı Temsili Durum Transferi (REST) gibi Web API ’leri vardır. Halka açık ve programlanabilir 15.000 API ve şirketlerin dâhili ve harici yeteneklerini genişletmek için kullandığı binlerce özel API’ler var.
API’ler çoğu kez makine tarafından okunabilen arabirimler (insan okunabilirliğine karşı) olarak ele alınır. Günümüz dünyasında farklı türden makinaların artması ve bütününün iletişim ihtiyaçlarını karşılamada oluşacak karmaşıklığı göz önüne aldığımız da API’lerin önemi küçümsenmemelidir.
API’leri ne olduğunu daha iyi anlamak için gerçek hayat üzerinden örnekleme yapmakta fayda var. API’leri duvardaki elektrik prizlerine benzetebilirsiniz. Mesela şu an bu yazıyı okuduğunuz bilgisayarın enerjisini sağlamak için fişini taktığınız duvarınızda bulunan elektrik prizinden bahsediyorum. Tıpkı diğer odalarınızın duvarlarında olduğu gibi ve hatta diğer evlerde bulunan belki iş yerinizde ki gibi… Sonuçta hepsi aynı şekilde ve aynı görevi görmektedirler, aslında bu bir hizmetin ara yüzüdür.
Peki nedir bu hizmet? Tabiki bilgisayarlar, akıllı telefonlarımız, elektrikli süpürgeleri ve saç kurutucuları gibi cihazlara kadar aklınıza prize fişi takılan her şey tarafından tüketilen elektriktir. Bu senaryoda enerji tüketen cihazlarımız kendi ayrı güç kaynaklarına sahip olmak yerine, güç gereksinimlerini dış kaynaklardan gelen bir hizmet sağlayıcıya herhangi bir priz arabirimi vasıtasıyla bağlanarak karşılamaktadır. Dünyadaki konumlarına göre az da olsa farklılıklar gösterse de, elektrik prizlerinin kendi şekliyle eşleşen elektrik fişlerinin içine yerleşebileceği türden kalıplara sahiptir.
Böyle bir standart olmadan hayatın nasıl bir şey olabileceğini hayal edin. Örneğin, fiş, eşleştirme yuvası veya diğer standart ayrıntılar olmadan, elektriğe ihtiyaç duyan aletleri, binaların duvarlarına sabit telle bağlamamız gerekebilirdi. Bu durum, gerekli aletlerin toplanmasını, tüm kabloların izolasyonunu ve kabloların birbirine yapıştırılmasını gerektirir. Elbette, duvardan çıkan kablolar hakkında da en azından elektrikçi kadar bir şeyler bilmekte gerekmektedir. En azından bir cihazı bir konumdan diğerine taşımak, bağlantıyı kesme ve yeniden bağlamada bu bilgilerin bize yardımı olacaktır.
Neyse ki, bunlardan hiçbirini yapmak zorunda değiliz. Bir fişe ve prizlere sahibiz.
Sahip olduğumuz elektrik prizlerinin sağladığı faydalar, kolaylıklar nedir peki bir bakalım;
Bir fişe sahip olan herhangi bir tüketici (bu durumda bir cihaz) elektrik gereksinimlerini kolayca dışardan alabilir ve cihazdan aynı sonuçları elde etmeyi bekleyebilir. Elektriğin tahmin edilebilir bir standart ara yüz aracılığıyla dış kaynaklardan besleneceğini bilen cihaz üreticileri, bu cihazların gücünü nasıl alacağını (standart arabirimi desteklemenin ötesinde) düşünmek yerine, mükemmel cihazlar üretmeye odaklanabilirler.
Tüketici cihazlar kolayca bir soketten diğerine taşınır. Standart bir ara yüz sayesinde, İstanbul’daki bir evden Ankara’daki bir otele bir saç kurutma makinesinin taşınması, yatak odasından mutfağınıza geçmekten farklı değildir. Hatta standart arabirimin modeli değişse bile (Türkiye’den Amerika’ya seyahat ederken olduğu gibi) tüketen cihazlar basit bir dönüştürücü yardımıyla kolayca adapte olur ve hizmetten faydalanmaya devam edebilir.
Elektrik prizi bir sokettir. Aslında soket, temel alınan hizmetin ara yüzü şeklinde bir soyutlama katmanıdır ve pek çok ayrıntıları gizler. Örneğin duvarlardaki kabloların rengi, kabloların paylaşıldığı dağıtım cihazları, bir rüzgâr tribünü, nükleer kaynaklı, kömürle çalışan jeneratör veya güneş panelleri gibi elektriğin nasıl üretildiğini, nerelerden transfer edildiğini gizler. Hizmet, standarda uygun bir şekilde duvar prizine 220 volt 50Hz AC güç sağladığı sürece, hizmeti sunan servis sağlayıcılar hangi sebeple olursa olsun (maliyet tasarrufu, politika veya üretim tercihleri gibi) soketin hemen arkasına kadar, herhangi bir şeyi veya her şeyi değiştirme konusunda özgürdür. Elektriği tüketen cihazlar bu değişikliklerden etkilenmezler. Cihaz üreticileri, cihazlar için soket ara yüzüne bağlı kalmak koşulu ile kendi tasarımlarında, cihaza ait elektrik devrelerinde herhangi bir değişikliğe gidebilir.
API’lerin tüketici yazılımlar (masaüstü, Web, mobil ve sunucu tarafı uygulamaları gibi) için sağladıkları faydalar, elektrik prizlerinin sağladığı hizmeti tüketenlere (elektrikli cihazlara) sağladıkları faydalardan farklı değildir.
Örneğin;
Tüketici durumundaki bir cihazın elektriğini, bir duvar soketi ara yüzü aracılığıyla dış kaynaktan sağlayabilmesi; tüketen bir uygulamanın, veri gereksinimlerini (hasta kaydı, durum bilgisi gibi) veya işlevselliğini (örn. etkileşimli bir harita üzerinde konum sabitlemek gibi) bir uygulama programlama arabirimi (API) aracılığıyla bir servise göndermesi veya alması ile aynı faydaya sahiptir. Her iki taraftaki uygulama türleri birbirlerinden ayrık noktalarda olmalarına rağmen ve birbirleri hakkında hiçbir şey bilmedikleri halde, iletişim kurdukları arabirim (API), servis taleplerinin yerine getirilmesinde ve bunun karşılığında veri veya işlevsellik elde etmesinde üzerinde anlaşmaya vardıkları standartlar dizisi olmaktadır. Tıpkı Elektrik için 220v / 50Hz’e benzer AC standardı gibi API’ler de bu standardı temsil ederler.
Tüketen cihazların elektrik gereksinimlerini bir elektrik şebekesi aracılığıyla hizmet olarak alması şekline benzer bir durum ise uygulamalar, veri ve işlevsellik gereksinimlerini, internet, intranet gibi dijital ağlardaki, servis sağlayıcılarından dış kaynak olarak alabilir. Örneğin, bir mobil uygulama, interaktif harita ihtiyacını bir dış kaynaktan edinmek durumundadır. Bu işlevselliği “Google Haritalar” ile uygulama içine dâhil edebilir. Bunu yapabilmek için, mobil uygulamada yeni bir etkileşimli harita eklenir ve çalışma zamanında her görüntülendiğinde, internet üzerinden bu amaçla Google tarafından sunulan özel bir API’ya bir istek göndererek harita görüntülemeyi yapar.
Böylece, elektrik gibi API’ler de tüketilen bir kaynak haline gelirler, Bir uygulama geliştiricisi, ağ üzerinden API’leri çağırmanın yanı sıra, uygulamanın çalıştığı yerel sistem veya aygıt tarafından sunulan API’lerden de yararlanabilir. Örneğin, uygulamalar, telefonun GPS alıcısına bağlı API’yı çağırarak akıllı telefonun mevcut konumunu keşfedebilir. Chrome ve Firefox gibi modern Web tarayıcıları her türde sistemde (masaüstü bilgisayarlar, tabletler, akıllı telefonlar vb.) ana cihazın depolama, ses sistemi, kameralar ve daha pek çok donanıma erişmek için standart bir yol olarak sistemin API’lerini kullanır.
API’ler Geliştiricileri Daha Verimli Yapar
Geliştiriciler kod yazarken nadiren sıfırdan başlarlar. Örneğin, bir yazılım şirketi Microsoft Windows üzerinde çalışan bir kelime işlemci oluşturacaksa sözcük işlemcisinin geliştiricileri, bu özellikleri yeniden yaratmaya çalışmak yerine önceden Windows’da bulunan çeşitli özellikleri kullanır. Windows üzerinde bir iletişim kutusu oluşturmak istenirse, bir başlık çubuğu, kapatma, simge durumuna alma, ekranı kaplama gibi unsurları üstelik grafik olarak çizebilmek adına binlerce satır kod yazmak yerine, söz konusu işletim sisteminin iletişim pencerelerine yönelik sunduğu API desteğine başvurarak bu işi birkaç satırda gerçekleştirirler. Benzer şekilde, programcılar, bilgisayarın sabit sürücüsüne ayrı bitler ve baytlar depolamak için binlerce kod satırı yazmak zorunda kalmazlar. İşletim sistemleri bunun için özel bir API’ler içerir. Programcılar bellekte tutulan verilerini, işletim sistemine bağlı sabit sürücüye kaydetmek istediklerinde, bu API’ye (daha yaygın olarak “bir API çağrılması” olarak anılır) bir referans çağrısı (Invoke) yaparlar. API ’ler temel alınan hizmete soyutlama katmanı olarak hizmet etmektedir.
API’lerin, tekrarlanan karmaşık süreçleri, yalnızca bir veya birkaç kod satırı ile yüksek oranda yeniden kullanılabilir hale getirme yetisi, geliştirici üretkenliği, modern uygulama geliştirme ve API ekonomisi için temel önemdedir. Bu tür bir model kullanan programcılar, kodu sıfırdan yazmak zorunda kalmadıklarından normalden çok daha verimli işler çıkarabilmektedirler. Yazdıkları her yeni program ile “tekerleği yeniden icat etmek” zorunda değiller. Bunun yerine tüm ürün işlevselliğini APİ ler ile basitçe dış kaynaklardan elde ederken, uygulamalarının diğer benzersiz operasyonlarına daha fazla odaklanabilirler. Örneğin e-ticaret konusunu işleyen bir yazılım ödeme süreçlerini, bir bankanın konu ile ilgili API’lerine devredebilir. Bu sayede ödeme güvenliği, şekli gibi unsurlarına odaklanmak yerine ürün vitrinini daha iyi hale getirmek için uğraşabilir. Ödeme süreçlerinde kendi özel kodunu kullanmak ile dış kaynak kodlarını kullanmak kıyaslandığında API’ kullanımı finansal açıdan daha uygun hatta alternatifsiz olur.
API sağlayıcılar, çeşitli işlevsellik türlerini (kredi kartı işleme, haritalama, gezinme, çeviri gibi) uygulama geliştiricilerine sunarak kullanmalarını sağlama yönünde çalışırlar. Bu durum API kullanan uygulamaları aynı zamanda dışa bağlı kılmaktadır. Sağlayıcılar da bu hizmetlerini kendi ekonomilerini uzun vadede güç olarak ellerinde bulundurmak için üretirler.
Duvardaki elektrik soketi, elektrik tüketen aygıtların takılı olduğu elektrik sisteminin son noktasını temsil ettiği gibi, Apiler bir bitiş noktası olarak görülür. Esas itibariyle onu tüketen uygulamaların takılı olduğu bir soket. Elektrik prizine takılabilen cihazların sayısı ve türleri, yalnızca mucitlerin hayal gücü (kapasitesiyle) sınırlıdır ve benzer şekilde, bir API’nın bitiş noktası tarafından soyutlanan işlevsellikten yararlanabilecek uygulamalar API’nin yeteneklerini kullanarak onu programlayacak yazılımcıların hayal gücü ile sınırlı olacaktır. Örnek: Google’ın Google Haritalar için bir API sunmasından kısa bir süre içinde, binlerce üçüncü taraf geliştiricinin API’yi tüketen benzersiz ve yenilikçi uygulamalar geliştirmesine olanak sağlamış, böylelikle Google ile bu yazılımlar arasında bir bağımlılık meydana getirmiştir. Instagram fotoğraf paylaşım servisinin kurucuları, Instagram kullanıcılarının son fotoğraflarını Facebook’daki arkadaşlarına yayınlamasına izin veren Facebook API’sı olmasa belki uygulamalarının bu kadar çok kullanıcıya ulaşmasında başarılı olamazlardı.
Mimari olarak Bir API’nin bitiş noktası, API’yi tüketen uygulamanın aslında tüketilen hizmetten ayrıldığı noktadaysa, hizmet sağlama konusunda API sağlayıcısına önemli miktarda esneklik de sağlar. Tekrar elektrik prizi örneğimize geri dönelim. Elektrik şirketi standart 220v / 50Hz AC servisini duvar prizine sunmaya devam ettiği sürece, O hizmeti sunmak için gereken altyapısını, kömür yakma tesisinden rüzgâr tribünlerine çevirebilir. Cadde üzerindeki telleri yerden yukarıya veya yeraltına değiştirilebilir. Elektrik şebekesini izleyen sistemleri iyileştirilebilir. Etkin, çevre dostu ve daha uygun maliyetli bir şekilde hizmet etmek için istediği iş kararlarını verebilir.
Aynı şekilde, bir API uç noktası, tüketen uygulamayı ona hizmet sağlayan altyapıdan, hizmetini nasıl sunduğuna göre muazzam bir esneklik kazandırır. Örneğin, API’nin altındaki altyapıda bir veri merkezinde bulunan fiziksel sunucuları içeriyorsa, hizmet sağlayıcı bu sunuculardan buluta, seçeneklerden ise Amazon veya Microsoft Azure gibi çalışan sanal sunuculara geçebilir. Bu sunucularda bulunan mesela kredi kartı işleme yazılımı gibi çalışan yazılım, örneğin Oracle tabanlı bir veri tabanı yönetim sistemi üzerine kurulmuş Java’da yazılmışsa, servis sağlayıcı bu kod tabanını Node.js’ye (sunucu taraflı Javascript’e) Windows Azure üzerine taşıyabilir. Hizmet sağlayıcının uçbirime ne verdiği konusundaki şartname değişmeden kaldığı sürece, gereken değişiklikleri gerçekleştirebilir. Uç noktanın arkasındaki altyapı değişiklikleri bu API’ya kullanan uygulamalar tarafından fark edilmemelidir.
API, sağlayıcının uç noktada sağladığı veri veya işlevsellikle ilgili şekli bir nevi İki taraf arasındaki yasal bir sözleşme gibidir. API sağlayıcısı tarafından yapılan altyapı değişiklikleri API bitiş noktasında görünen bir değişiklik oluşturduğunda, bu API’ye bağımlı tüketen uygulamalar muhtemelen kırılacaktır. Elektrik metaforuna geri dönersek, elektrik şirketi elektrik servisinizin spesifikasyonu ile ilgili bir şey değiştirirse – örneğin, mevcut alternatif yönlendirmelerin hızını 60Hz’den 100Hz’e değiştirirse – cihazlarınızı tehlikeye atabilir.
Geliştiricilerin uygulamalarını bir ağdan veya İnternet’ten bir API’ye nasıl bağlamaları gerektiği konusunda hiçbir kural bulunmamakla birlikte, bu tür bağlantılara ulaşmak ve veri yükleri göndermek veya almak için de pratikte çeşitli standartlar ve yaklaşımlar ortaya çıkmıştır. Örneğin, İnternet’ten API’lere bağlanan uygulamalar söz konusu olduğunda, API sağlayıcılarının çoğu bu tür bağlantıları HTTP protokolü üzerinden mümkün kılar.
HTTP, Web tarayıcılarının (tüketen yazılım olarak) Web sitelerine (hizmet sağlayıcılarına) bilgi gönderip almalarını sağlayan bir protokoldür. Örneğin, Web tarayıcınızla yazilimbilisim.net web sitesini ziyaret ettiğinizde, tarayıcınız HTTP üzerinden sitenin Web sunucusu ile bilgi alışverişinde bulunur. İster yazı dizilerimizi okuyun ister yorum yapın amaçlarınıza yönelik böyle bir istemci / sunucu arasında gerçekleşen veri alışverişi için hazırlanmış “fiiller” (get, put ve post dahil) adında özel bir HTTP komut setini kullanıyorsunuz demektir.
Yazılımların aynı sunucudan talepleri olacaktır. Mesela Android veya IOS için mobil bir cihaz üzerinde sunucuda talep edilecek bilgilerin gösterimine dayalı bir uygulama geliştirilebilir. Sitenin bir web tarayıcıda okunması kolay bir biçimde, görüntülenmesi için biçimlendirilmiş olarak bilgi alması yerine, mobil cihazın okuyabileceği şekilde bilgileri alamak ve mobil uygulamanın içinde görüntülemek üzere işleyecektir. Bu durumda sitenin web tarayıcıları için giriş adresinin farklı olarak mobil cihazların bağlanabilmesi için API olarak bilinen özel bir adresi olacaktır. API noktalarının adresleri “Web API” veya “Web Service” olarak bilinir. Internet üzerinde pek çok API’lerin bulunduğunu söyleyebiliriz. Ayrıca, bazı API’ler bir veritabanını sorgulamak veya güncellemek için tasarlanmışken, diğer bazı API’ler yalnızca bir işlemi başlatabilir.
API çağrılarının hacmine bağlı olarak, Google gibi bir API sağlayıcısı, API’yi kullanmak için uygulama geliştiricisinden bir ücret talep edebilir (“API ekonomisi” fikrini doğurabilir). Durum böyle olduğunda, uygulama geliştiricisinin, işlevselliği sıfırdan geliştirmeye karşı API’yi kullanmanın tüm maliyetlerini hesaplaması gerekir. Veya API ekonomisinde sıklıkla olduğu gibi, geliştirici de benzer bir hizmet için daha ekonomik bir sağlayıcı arayabilir.
Veri tabanı sorgusunun veya bir harita gibi etkileşimli işlevselliğin ya da belirli bir işlevselliğin yapılabilmesi, API aracılığıyla erişilebilir kılınması, yazılım teknolojisinin ve bilgisinin piyasaya sunulma biçimini önemli ölçüde değiştirir.
APASİS Nedir?
APASİS masaüstü APİ yazılımlarınızı proje olarak yazdırabileceğiniz, masaüstü yazılımı konusunda ve masaüstü programlama konusunda Yazılımer Teknoloji’nin en güvendiği kaynağı olarak bilinmektedir.
İstanbul – Ankara – İzmir – Bursa – Antalya büyük şehir firmalarının çoğu APASİS tarafından yazılımı ve programlama sı yapılan masaüstü yazılım ve programları kullanmaktadır. Bu tarz prjelerde mutlaka en iyi yazılım firmaları ile çalışmanız gerekmektedir. En ufak bir hata olmadan programatik yapılmalıdır.